Bilgeata

KOBAN ve KOBANÎ sözleri Kürtçe değildir. KOBAN, KOBANÎ sözleri, öz be öz Türkçedir. Türkçede B, F, M, P, V harflerinin birbirinin yerine geçmesi kuraldır. Bu kurala göre KOMANÎ sözü, KOBANÎ şeklinde söylenebilir. “MEN yerine BEN, MENİZ yerine BENİZ, MINGILDAK yerine, BINGILDAK”, deriz. KOBANÎ sözünde de, M harfi B ye dönüşür. Türkler, Orta Asya’daki göl, dağ, ırmak ve oymak adlarını gittiklere her yere götürdüler.

Kobani’de Özerk Kürt Devleti kurdum demek, çantada keklik sanılıyordu. Bunun bir bedeli olacaktı. Bu bedeli ödemeye gücü yetmeyen Kürtçüler, avantadan devlet kuracaklar, IŞİD ile Savaşı Türklere ihale edecekler. Vay babam vay! Türkiye’de de bu tür maceralara girişmek, kardeşi kardeşe kırdırmak ancak ve yalnızca Ermeni ve Siyonist emperyalist oyunudur. Kürtçüler, altından kalkamayacakları senaryolara girişmesinler.

Kumanlar-Komanlar Türk soylu Kıpçaklardır. Bu Türk Boyu, büyük devletler kurdular. En tanınmışı Mısırla Suriye’de kurdukları {Memluk} Kölemen Türk Devletidir. Bu Devleti kuran Bay Bars’tır. Kendisi de bir Kıpçak Türk’ü olan KUTUZ, Türk soylu olan AYBEK ile AKTAY’I öldürerek Mısır’ı ele geçirmişti. Kutuz, “Ayn Calut; Calutun Gözü” denilen yerde Moğol ordusunu yenen ilk Türk Komutan oldu. Kutuz, av sırasında Baybars’ın düzenlediği suikast’la öldürüldü. Baybars’ın döneminde Mısır’da; TÜRK KÖLELERİN İMPARATORLUĞU kuruldu. Kölemenler, devrinde yazılan Codex Kumenikos adlı Kıpçak Türkçesi, Fransızca Sözlük çok ünlüdür.

KUM sözü, Türkçedir. Bu söz buyruk kipidir. Bundan KUMANDA, KUMANDAN, KOMANDO, KOMUT, KOMUTA, KOMUTAN sözleri türetilmiştir. Görüldüğü üzere söz, KUM şeklinde yazıldığı gibi, KOM şeklinde de yazılıp söylenmektedir. Yerel ağızlara göre KOMAN ve KOBAN şeklinde dahi kullanılmaktadır. Sümer Türklerinin Sümer Ülkesine “KUMMİYA” dediklerini Semih Tufan Gülaltay “Tanrının Türkleri” adlı eserinde belirtmiştir. KUMMİYA; buyruk sahibi olan Türklerin Yurdu, Vatanı, Ülkesi anlamınadır.

KOMAN, KUMAN KIPÇAK Türk Soyundan gelene denir. Mısır ile Suriye’de kurulan Kıpçak Türk Devleti: “TÜRK KÖLELERİN İMPARATORLUĞU” dur. Baybars bir gözü sakatlanmış ve tutsak düşmüştü. Bu yüzden Sivas tutsak pazarında ucuz bahaya satıldı. Hayatında büyük değişikler yaşayacağı bir sürecin başlangıcı, bu Sivas Köle Pazarı oldu. Büyük Arap Şair ve yazarı el-Cahiz’in, {Menakıb el-Cündel Hilafe ve Fadail-el-Etrak: Hilafet Ordusunun Menkabeleri ve Türklerin Faziletleri. {Türk Kültürünü Araştırma Enst. Çev: Ramazan Şeşen} adlı eserinde:

“BİR TÜRK, BAŞLI BAŞINA BİR MİLLETTİR”

tespitinde ne kadar isabetli, ne denli gerçekçi olduğunun en açık belgesi, işte bu Baybars’ın köle olarak satılması ve Mısırda bir Türk İmparatorluğu kurmasıdır. M.S 1250 yılında kurulan Türk Kıpçaklar 1517 de Ridaniye Zaferiyle, Yavuz tarafından yıkıldı.

KOBANÎ>KOMANÎ;

Bugün Mısır ve Suriye’de yaşayan halkların % 50’sinden fazlasına, Türk kökenli dense az gelir. Yıllar önce Türkiye’yi ziyaret eden bir Mısır Dışişleri Bakanı: “Mısırda 30 milyon Türk’ün yaşadığını” itiraf etmişti. O zamanlar Mısır’ın nüfusu ancak 50 milyon kadardı. Suriye’deki Türkmenler, Kolan Türkmenleri, Kıpçaklar, Özbek, Kırgız ve öteki Türkler, Suriye’nin yarısından daha fazladır. Suriye’de KOBANÎ olarak adlandırılan, kendilerini Kürt kökenli sayan halkın KOMAN-KUMAN=KIPÇAK Türklerinin torunları olduklarını gösteren pek çok etken var. Kıpçak: Sarı, sarışın demektir. Kobani’lilerin bazısının sarışın renklerini hala koruması, bazısının çekik gözlü, taslak yüzlü olması şaşırtıcıdır. Kobanili çocukların pek çoğu hala sarışın doğup ortamın etkisiyle renkleri koyulaşmaktadır.

KOBANÎ sözündeki -Î- Arapça nispet–Y-sıdır. KOMAN’A, KUMAN’A, Kıpçağa ait, Kıpçağa mensup, Kıpçaktan olan anlamınadır. Yüzlerce yıl Suriye’yi yönetmiş Kıpçakların torunlarını, yok saymak abestir. KOBANÎ, KAMIŞLI ve Suriye’nin Kuzeyi ile Anadolu’nun Güneydoğusundaki KOBANLARIN, KOMANLARIN zamanla bugünkü Kürtçeyi öğrenerek asimile olduklarını düşündürecek pek çok sebep var. Güneydoğu’da kurulmuş olan Akkoyunlu, Artuklu ve öteki Türklerin çocuklarından şimdi hiç bir iz kalmış mı? Bu Türklerin torunları şimdi kendilerini Kürt sayarak eridiler. Bunun en yakın örneği Kayı Boyundan gelen Urfa, Karacadağ Karakeçili Türkmenleridir. Benimle aynı kökenden gelen Kayı Boylu Karakeçililer, zamanla Kürtleştiler. Her yıl Söğüt’e, Domaniç’e gider, Ertuğrul ve Osman Gazilerin sininde anma töreni düzenler, Fatiha okutur, yahni pişirir, helva yaparlarken bir gün sordular: “Biz Kırmanç’ız. Neden her yıl bu Türkleri anmak için onca yolu tepiyoruz. Yol bir-iki ay geliş, bir-iki ay gidişti. Sonunda içlerinden yetişen okumuşlar, bilginler, onlara asıl Türk kimliklerini anlattılar. Şimdi kökenlerine geri döndüler.” Eriyen öteki Türkmenlerin ise şimdi, öz kardeşleri olan Türklere karşı, amansız birer yağı-düşman- kesilmeleri için gizli Ermenilerin ve emperyalistlerin uzantılarının büyük çaba harcadıklarını nasıl görmezlikten gelebiliriz?

Rüstem Kocadurmuşoğlu

Eğitimci Yazar Teolog Kökenbilimci

Bilgeata -Ξ̲̅ ✫TÜRKİYE Ξ̲̅✫

Tasarım & Kodlama: -